Als fervent taartenbakster zat ik kennelijk teveel met mijn hoofd in de oven, waardoor ik het cakefenomeen Sophie Dudemaine geheel gemist had. Onlangs verscheen de Nederlandse vertaling van haar (eerste) boek De cakes van Sophie, waarvan wereldwijd al 1 miljoen exemplaren zijn verkocht, hoewel Sophie zelf op haar website overigens rept over ‘slechts’ 600.000. Voor degenen die niet verder komen dan boerencake en appelcake, je kunt ook cakes maken met spinazie, waterkers en venkel, met kersen en gember, met bloedworst en appel of met roquefort, spek en walnoten.

Marie-Antoinette en cake
Sophie Dudemaine is een sympathieke, ondernemende Française die ooit vanuit huis begon met het bakken van cakes om ze vervolgens te verkopen op de lokale markt. Waarom cakes? Was het niet haar illustere voorgangster Marie-Antoinette die, toen het volk te arm was om brood te kopen, gezegd zou hebben ‘Dan eten ze toch gewoon cake?’ Maar nee. De reden is prozaïscher. Van cakes pasten er tenminste meerdere tegelijk in de oven, in tegenstelling tot ronde taarten. Het was het begin van een heel cake-imperium waarbij de cakes inmiddels zelfs bij Fauchon en in de supermarkt liggen.

Gist
Volgens de boekinleiding van een Franse horeca-hotemetoot  is Sophie een ‘mooie culinaire artieste’ die ‘in haar eentje de kunst van het cake bakken intuïtief heeft ontsluierd’. Een wat zweverige omschrijving voor iemand die vooral down to earth overkomt. Wat meteen opvalt is dat de cakes gemaakt worden met (droge) gist en zonnebloemolie, niet waar je bij een cake meteen aan denkt, eerder aan bakpoeder. Let trouwens op: in onze supermarkten rukt tegenwoordig de cakemix op, waar al suiker doorheen zit.
NASCHRIFT: Dat van die gist blijkt bij navraag een vertaalfout en had inderdaad bakpoeder moeten zijn. Oeps.

Zoet en hartig
Het boek is ingedeeld naar seizoenen en volgt de maanden van het jaar, maar de volgorde van de recepten is me eerlijkgezegd een raadsel. Zoet en hartig staan vrolijk door elkaar. Eerst een cake met pure chocola, dan eentje met tonijn & paprika, vervolgens anjovis, tomaat en olijven en vervolgens weer een met kersen. Klinkt als een kringetjesverjaardag bij je schoonouders waarbij de slagroomtaart tegelijk met de saucijzenbroodjes op tafel komen. Je zou er misselijk van worden.

Klassieke combi’s
Sophie maakt veel klassieke combi’s (zoals kip & dragon, zalm & dille, tomaat/mozzarella/basilicum), maar ook onverwachte zoals een cake met coquilles. Er is zelfs een cake met Hollandse garnalen, mosselen en inktvis. Handig, ook veel restverwerking: cake met ratatouille, cake met aardappel en courgette. Is er eigenlijk iets wat Sophie niet in een cake gooit? Alleen, wat doe je met een hartige cake? Het is eerder iets voor een buffet, of als borrelhapje.

Zelf testen
Hoewel ‘ie volgens het boek gepland staat voor augustus, heb ik zelf meteen de cake met zalm en mierikswortel gemaakt. Met de helft van de aangegeven hoeveelheid gerookte zalm (mijn fout), maar twee keer zoveel mierikswortel en dille als de ietsepietserige beetjes uit het recept (één takje dille in zo’n hele cake?!). Het resultaat viel eerlijkgezegd een beetje tegen. Niet gerezen, niet helemaal gaar en vrij vlak van smaak. Het dodelijke commentaar van de dappere tafelgenoot: ‘mwah, interessant’.
Maar het ligt vast aan mij, niet aan Sophie. (Of toch aan die gist?)

Snel maar eens een andere cake proberen. Of een cursus volgen bij Sophie zelf in Normandië, hoewel ze voor de rest van het jaar al volgeboekt zit, da’s nou weer jammer.

Sophie Dudemaine, De cakes van Sophie, € 19,90, Fontaine uitgevers