Hoe krijg je je kind aan het eten? Journaliste Annet Maseland en geoloog Roel Verreussel waren altijd dol op koken, maar die lol ging er snel af toen ze kinderen kregen. Vanaf dat moment zijn ze recepten gaan verzamelen en bedenken om het plezier aan tafel terug te brengen. Wat weer resulteerde in het  zojuist verschenen kookboek Eten voor beginners.
Voor een zinvolle recensie van dit boek leek het me handig om er een ervaringsdeskundige bij te roepen. Vriendin J. heeft twee dotjes van zoons met slechts één makke: het zijn lastige eters. Dat wil zeggen: die van 1,5 eet überhaupt geen warme maaltijd, die van 5 begint nu pas voorzichtig met groenten. Mijn uitprobeertaarten en overtollige toetjes lusten ze trouwens gelukkig vaak wél. Samen bekeken we het boek.

Koffietafel
Eten voor beginners is een fraai vormgegeven boek met een prettig groot koffietafelformaat. Het zit boordevol mooie foto’s. Van lekker gerechten met hier en daar een playmobilpoppetje en veel smullende kinderen met volle monden en plakkerige handen. De vormgeving is speels met tussen de tekst opduikende lepels, vorken en groenten.

Nieuwe groentemomenten
In de inleiding wordt uitgebreid aandacht besteed aan Tafeltips. Op tijd eten, blijven proberen, met de pot mee, verzin nieuwe groentemomenten, het zijn slechts een paar van de vele voorbeelden. Vriendin J: ‘Enige tips, heel erg leuk om te lezen, alleen… Dat werkt bij mij echt niet! Wat doe je met een kind dat pertinent NOOIT groente eet? Als ik iets probeer te verstoppen, wordt het er feilloos uitgepeuterd. Ik vermoed dat de kinderen van de auteurs toch vrij makkelijk zijn…’ Tafelspelletjes dan, daarvan worden in het boek ook legio voorbeelden gegeven: ‘Ik kom nu al niet aan eten toe. We blijven niet bezig!’

Zandbak
Nu gaat de beerput pas goed open. Niet voor niets is dit veruit het favoriete onderwerp van ouders bij de zandbak. Want wat de één wel lust, gaat er bij de ander met geen mogelijkheid in. De ene is dol op rauwkost, bij de ander gaat de vlag uit als er één schijfje komkommer is weggewerkt. Er valt geen peil op te trekken. Bovendien is het een machtsstrijd die je als ouder niet wint. Let op, zeggen ook de auteurs, van forceren of er een probleem van maken gaat het pas écht mis, dan kan je kind verzanden in een permanente weerzin tegen eten.

Succesnummers
Genoeg kommer en kwel. Laten we vooral niet onvermeld laten dat de recepten er lekker uitzien, ook door de mooie grote foto’s. Welke gaan er in huize J. binnenkort uitgeprobeerd worden? Pompoensoep met knakworst, dat wordt geheid een succesnummer. Pompoen is lekker zacht, gepureerd doet het altijd goed, en knakworsten zijn natuurlijk knakworsten! Of lintmacaroni met pesto en sperziebonen, ‘een saus zónder stukjes, altijd goed’. Ook de pannenkoek-broccolitaart heeft absoluut hitpotentie. Verslag volgt tzt op dit blog! Van de Indonesische lemper daarentegen zeggen de auteurs zelf al dat het geen recept is voor een doordeweekse dag, en bovendien halen ze die zelf liever (diepvries) bij een goede toko…Tja, waarom dan toch het recept in het boek opgenomen?

Hoe lang?
Handig is de index achterin per ingrediënt, van aardappel tot zuurkool. Alleen wel jammer dat er geen bereidingstijden bij de recepten staan, toch een graadmeter voor veel drukke moeders. Want met hongerige kinderen aan je rokken is het wel zo handig om te weten of iets 20 (ok) of 45 (no way) minuten duurt.
Slotconclusie van mijn ervaringsdeskundige: een geweldig cadeauboek voor jonge ouders die net hun eerste kind hebben gekregen. Die nog vol enthousiasme denken dat ze al die recepten allemaal gaan maken en blij samen opeten…

Annet Maseland en Roel Verreussel, Eten voor beginners, uitgeverij Becht, € 18,50